Όλα χθες βράδυ ήταν καλώς καμωμένα. Περίπου 30.000 φίλοι της ομάδας, ανάμεσά τους και πολλές οικογένειες, αλλά και άνθρωποι που άφησαν (νωρίτερα ή… εντελώς) τις διακοπές και τις παραλίες τους για να μη λείψουν από την ιστορική επιστροφή, ήταν εκεί. Και μπορεί τέτοια ματς με εορταστικό χαρακτήρα να ενδείκνυνται για «κηδείες», ωστόσο η ΑΕΚ δεν είχε διάθεση να επιτρέψει σε κανέναν να της χαλάσει το πάρτι.
Το γκολ του Βάργκας απέβαλε σχετικά νωρίς, στο 27’, το άγχος της πρεμιέρας και στο δεύτερο μέρος η ομάδα του Δέλλα ήταν καταιγιστική φτάνοντας στο «φτωχό», για την εικόνα του αγώνα, 3-0. Περισσότερο από τη νίκη και το σκορ, αυτό που γεμίζει αισιοδοξία τους ανθρώπους και τον κόσμο της ομάδας είναι η εικόνα της.
Ουδείς υστέρησε στη χθεσινή ΑΕΚ. Με τον Μπαρόχα κάτω από τα δοκάρια να είναι θεατής χωρίς εισιτήριο. Με τους Κολοβέτσιο και Τζανετόπουλο να «καθαρίζουν» κάθε υποψία κινδύνου δημιουργώντας αμφιβολίες για το αν είναι αναγκαίος ένας ακόμη στόπερ. Με τους Σοϊλέδη και Γκάλο να παίζουν σαν σύγχρονα μπακ, με πολλά ανεβάσματα στο μισό του αντιπάλου και τον Βραζιλιάνο να πετυχαίνει ένα πανέμορφο γκολ που θύμισε… Ρόμπεν. Με τους Γιόχανσον και Σιμόες να καταπίνουν χιλιόμετρα και αντιπάλους χάρη στο αδιάκοπο πρέσινγκ τους. Με τον Πλατέλλα να δείχνει στον Δέλλα πως παρότι ήρθε ο Μπουονανότε, η «Ένωση» διαθέτει κι άλλο… κοντό βιρτουόζο. Με τον Βάργκας να διώχνει την πίεση και να αφήνει υποσχέσεις για πολλά περισσότερα. Με τον Τζεμπούρ αισθητά ανεβασμένο σε σχέση με τα φιλικά, αλλά να αποχωρεί λαβωμένος. Με τον Αραβίδη να πιστοποιεί πως πολλά μπορεί να άλλαξαν, πολλοί παίκτες πήγαν και ήρθαν, αλλά εκείνος παραμένει η πιο αξιόπιστη λύση στο γκολ. Και με τον Μπουονανότε να αποθεώνεται στην πρώτη του συμμετοχή παρουσιάζοντας ένα μικρό… trailer για όσα μπορεί να προσφέρει στο μέλλον.
Η ΑΕΚ επέστρεψε και επέστρεψε για τα καλά…
Αναρτήσεις
Δημοσίευση σχολίου